پرخوری و علل آن
به گزارش وبلاگ سانا، آیا شما هم از مشکل پرخوری رنج می برید و در پی دلیل پرخوری هستید؟از شما دعوت می کنیم با این مقاله همراه ما باشید.
پرخوری چیست؟
پرخوری مصرف بیش از حد مواد غذایی است که منجر به افزایش وزن و اغلب چاقی می گردد. درواقع، ممکن است این بیماری نوعی اختلال خوردن تلقی گردد که به عنوان بولیمیا شناخته می گردد. این نوع از اختلال پرخوری، زمانی که فرد دچار استرس، افسردگی و ناتوانی است بیشتر بروز پیدا می نماید.1علت پرخوری چیست؟نکته این است که شما می توانید یاد بگیرید که علت ایجاد پرخوری چیست و سپس چند استراتژی کوچک را به کار بگیرید تا مطمئن شوید که برای پرخوری وسوسه نمی شوید. هنگامی که شما این نقاط ضعف و نحوه مدیریت آن ها را بدانید، به راحتی می توانید رژیم غذایی خود را کنترل کنید. از طرفی شاید حتی از این واقعیت که پرخوری می کنید نیز مطلع نیستید، فقط مانند همواره در مواد غذایی غرق شده اید. در این بخش از مقاله، چندین مورد از مواردی را که می توانند باعث پرخوری شما شوند را آورده ایم.1
دوستان شماحتی برترین دوستان شما هم می توانند دشمن رژیم غذایی شما باشند و به عنوان خرابکار عمل نمایند. اغلب در مقابل دعوت آن ها برای صرف غذا، نه نگفتن برایتان سخت خواهد بود. یا وقتی دوستانتان روی غذای سرخ شده تاکید دارند، اینکه شما سراغ یک غذای سالم بروید خیلی سخت است. باید به خاطر داشته باشید که این بدن شما است و علت اینکه می خواهید وزن کم کنید، احساس بهتر بودن نسبت به خودتان است؛ درواقع این کار برای آن ها نیست. در پی آن خواهید دید که پس از چند مورد مخالفت، آن ها به طور طبیعی انتخاب های شما را می پذیرند و حتی ممکن است آغاز به انجام همین کار نمایند.
بشقاب شماوقت آن رسیده که به ظرف غذاخوری خود نگاهی بیندازید؛ زیرا این ظرف می تواند یکی از مهمترین عوامل ایجاد پرخوری در هر وعده غذایی باشد. به نظر می رسد بشقاب های غذاخوری بر طبق رسوم در رستوران ها، هر روز بزرگتر و بزرگتر می شوند و این موضوع می تواند باعث پرخوری گردد. بنابراین، چه در منزل و چه در بیرون از خانه سعی کنید بشقاب کوچکتری را انتخاب کنید. به مدت یک هفته به آن پافشاری کنید تا شاهد نتیجه آن بر روی عادات غذاخوری خود شوید.
احساس خستگیاغلب افراد، احساس خستگی را با گرسنگی اشتباه می گیرند و قبل از فراهم کردن فرصتی برای استراحت، به سراغ خوردنی ها می فرایند. به عبارتی علائم خستگی را با گرسنگی اشتباه می گیرند. اول از همه باید وارد یک روال خوب خواب شوید. زمان بهینه خواب بین هفت تا هشت ساعت معین شده است؛ بنابراین مطمئن شوید که سهمیه خود را دریافت می کنید. بعلاوه در خصوص زمان هایی که بیشتر احساس خستگی می کنید دقت کنید که آیا اواسط ظهر یا بعدازظهر است یا شاید فقط هنگام کار؟ سعی کنید الگویی را برای خود پیاده سازی کنید و در صورت تمایل از میان وعده بهره ببرید.
کم نوشیدن آبنوشیدن کم آب می تواند باعث پرخوری شما نیز گردد؛ زیرا علائم تشنگی، گاهی با گرسنگی اشتباه گرفته می شوند. میزان توصیه شده روزانه نوشیدن آب، تقریبا هشت لیوان است؛ اما خوب نیست که این 8 لیوان را به یکباره بنوشید. برترین استراتژی این است که آن را در طول روز و با نوشیدن جرعه های کوچک انجام دهید. اگر این مدیریت برای شما خیلی سخت است، پس از نوشیدن یک لیوان آب قبل از هر وعده غذایی، هنگام بیدار شدن از خواب و قبل از خواب آغاز کنید. به این ترتیب، پنج مورد از هشت مورد توصیه شده را بدون اینکه زیاد به آن فکر کنید انجام داده اید.
احساس کسل بودن و بی حوصلگیبسیاری از افراد برای پر کردن وقت خود و صرفا بخاطر اینکه حوصله شان سر نرود یا کاری جالب برای انجام دادن ندارند و یا منتظرند، به سراغ پرخوری می فرایند. اغلب وقتی احساس بی حوصلگی می کنید، به سراغ تلویزیون می روید که به ناچار خوردن تنقلات را می طلبد. بدیهی است که اگر در خانه هستید، باید روی ریشه مشکل متمرکز شوید. باید کارهای دیگری برای انجام دادن پیدا کنید. با کسی تماس بگیرید، یک مجله بخوانید، کاری را انجام دهید که مانع از رفتن به سراغ یخچال گردد.
با سرعت غذا خوردنچه مدت طول می کشد تا شما یک وعده غذایی را میل کنید؟ اگر می توانید ظرف کمتر از 20 دقیقه بشقاب خود را خالی کنید، در این صورت در معرض پرخوری قرار دارید: زیرا طول می کشد تا بدن شما تشخیص دهد که پر است. نکته اصلی این است که به آرامی غذای خود را میل کنید تا به هضم بهتر غذا هم یاری گردد.
تکرار جمله آغاز رژیم از فردامن فردا رژیم را آغاز می کنم، چند بار این حرف را با خودتان زده اید؟ مسئله این است که در واقع اصلا اینگونه نیست؛ زیرا با گفتن اینکه فردا رژیم را آغاز می کنید، درواقع با خود می گویید که می توانید امروز هر آنچه را که می خواهید بخورید. مسئله این است که فردا، هرگز فرا نخواهد رسید. اگر دائم برنامه غذایی را کنار بگذارید، پرخوری به یک معیار تبدیل می گردد و روزبه روز چاق تر می شوید.1
کمبود بعضی از ویتامین ها نیز می تواند موجب پرخوری گردد، رایج ترین ویتامین هایی که کاهش مصرف آنها منجر به افزایش اشتها و پرخوری می گردد، معرفی شده است:
ویتامین باین ویتامین نقش مهمی در مدیریت استرس و افسردگی ایفا می نماید. به طور خلاصه مصرف این ویتامین منجر به بهبود خلق و خوی و افزایش احساس خوب خواهد شد. هنگامی که شما به مقدار کافی ویتامین ب دریافت نمی کنید، به احتمال زیاد استرس و در نتیجه آن و میل به مصرف تنقلات و پرخوری در شما تقویت می گردد. ضروری است بدانید ویتامین ب در زرده تخم مرغ، سیب زمینی، آووکادو، گوشت، سبزی جات تیره رنگ و ماهی قزل آلا به وفور وجود دارد.
منیزیمکمبود منیزیم، منجر به تقویت میل به خوردن شکلات می گردد. توجه داشته باشید که مصرف قند و افزایش استرس می تواند سطح منیزیم بدن را کاهش دهد. سیب زمینی، دانه ها، لبنیات، کلم بروکلی و ... منابع بزرگ منیزیم هستند.
کلسیمکمبود کلسیم معمولا باعث میل به مصرف شکر و نمک می گردد. به غیر از لبنیات، می توانید کلسیم را از راه مصرف کلم، ماهی آزاد، ماهی ساردین، دانه چیا و کنجد به دست بیاورید.
آهندر بین زنان بخصوص قبل از یائسگی شایع است. بعلاوه گیاه خواران نیز در معرض این کمبود هستند. کمبود آهن، میل زیاد به خوردن گوشت را افزایش می دهد. با خوردن گوشت، ماکیان و ماهی، مقادیر قابل توجهی از آهن مورد احتیاج بدن تامین می گردد. منابع گیاهی آهن، جذب خوبی در بدن ندارند اما اگر می خواهید از آنها بهره ببرید بهتر است میوه های خشک، تخم کدو، حبوبات و غذاهای غنی شده را وارد رژیم غذایی تان نمایید. بهتر است همراه آهن، حتما ویتامین ث مصرف کنید تا جذب آن سریعتر و بهتر باشد.
امگا3کمبود این اسید چرب ضروری باعث هوس پنیر می گردد. نوع EPA و DHA امگا 3 که برترین نوع محسوب می شوند، برای مقابله با هوس پنیر مناسب هستند. امگا 3در ماهی های روغنی مانند سالمون، ساردین و کنسرو تن ماهی وجود دارد. تخم مرغ، گردو، و دانه های کتان نیز حاوی مقادیر زیادی امگا 3 هستند.
رویسطح این ماده معدنی در افراد مسن و افرادی که دچار استرس هستند، پایین است. کمبود روی نقش مهمی در هوس خوردن ندارد؛ اما روی حس چشایی تاثیر می گذارد و باعث می گردد شکر و نمک بیشتری در غذاهای خود بهره ببرید. برای تامین این ماده معدنی مواد غذایی همانند جگر، گوشت مرغ، تخم مرغ، لوبیا سبز و مغز میوه بخورید.2
درمان: یاری به وسیله افکار، احساسات، و غذاهاصحبت کردن با یک روانپزشک یا مشاور که بر روی مسائل عاطفی کار مینمایند، امری کلیدی است. هدف از رفتار درمانی شناختی (CBT) تغییر الگوهای فکری منفی است که می توانند موجب پرخوری شوند. درمان بین فردی (IPT) به مسائل رابطه که ممکن است در این اختلال نقش داشته باشند، می پردازد. کار با یک متخصص تغذیه برای یادگیری عادات سالم تغذیه و حفظ یادداشت غذایی هنگامی که در حال بهبودی هستید، نیز یاری میکند.
آیا دارو تاثیر دارد؟بعضی داروهای خاص، مانند داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد تشنج که می توانند به کنترل هوس های غذایی و میل شدید به پرخوری یاری نمایند، هنگامی که همراه با مشاوره استفاده شوند، میتوانند مفید باشند. ویوانس (لیسیگزامفتامین)، دارویی که برای درمان ADHD استفاده می گردد، اولین دارویی است که به وسیله سازمان غذا و دارو برای درمان اختلال پرخوری تایید شده است. معین نیست که عملکرد این دارو چگونه است، اما مطالعات نشان داده اند که ویوانس میتواند به کاهش تعداد روزهای پرخوری در هفته یاری کند.3
پی نوشت:
1.www.plaza.ir
2.http://www.jadidtarin.com
3.www.rastineh.com
منبع: راسخون