شعر آیینی باید بیشتر در عمق حرکت کند، توصیفات عرفانی مولانا درس بزرگی برای شاعران است - وبلاگ سانا

به گزارش وبلاگ سانا به نقل از روابط عمومی فرهنگسرای گلستان، همزمان با ایام ولادت امام علی (ع) و روز پدر، کانون ادبی خانه فرهنگ سلام فرهنگسرای گلستان شب شعر آیینی غزل ارادت را برگزار کرد.

عبدالجبار کاکائی، ناصر فیض و حمیدرضا شکارسری میهمانان ویژه این محفل ادبی بودند و جمعی از شاعران جوان نیز در حضور این استادان سروده های خود را به امیرالمومنین تقدیم کردند.

کاکائی در ابتدای این جلسه در سخنانی گفت: خیلی خوشحالم که این جمع را در فرهنگسرای گلستان می بینم. این نشست برای تکریم شعر آیینی برگزار می شود و از این جهت لازم است که به نکته ای دراین خصوص اشاره کنم. در ادبیات مرسوم آیینی روزگار ما و در توصیف پیشوایان دین، اولیا و ائمه اطهار (ع) می بینیم که توصیف فیزیکی شخصیت آنان پیشی می گیرد. این موضوع به ویژه در کم تجربه ترها بیشتر دیده می شود.

وی ادامه داد: دقت داشته باشید هرچه قدر که بخواهیم در توصیف شمایل و شخصیت فیزیکی ائمه تلاش کنیم، باز هم زیر بلیط نظامی قرن ششم هستیم. او در توصیف شمایل خسرو و شیرین، پادشاه، اشراف دربار و ... چنان حماسه آفرینی ادبی کرده است که زبان همه قاصر است. این موضوع در حالی است که وقتی نظامی به مدح پیامبر اسلام (ص) می رسد، از زاویه ای دیگر به او می پردازد.

کاکائی با اشاره به رسالت شعر آیینی گفت: خوب است از مولانا یاد بگیریم که چگونه شمس را توصیف می کند؛ او نگاهی به قد و قواره شمس ندارد بلکه معنویت و بعد روحانی او را در اشعارش تجلی می بخشد. امیدوارم شعر آیینی ما بیشتر در عمق حرکت کرده و دقیق تر بتواند به ابعاد معنوی و روحانی معصومین و ائمه (ع) بپردازد.

وی هم چنین یکی از سروده های خود در مدح امیرالمومنین، حضرت علی (ع) را خواند که متن آن شعر به شرح زیر است:

از پدرم اسمشُ یاد گرفتم

وقتی چشام به روی دنیا وا شد

هنوز تو قنداقه بودم یاعلی

گفت و منُ بغل گرفت و پاشد

تو عالم بچگی و سادگی

وقتی غمی دنیامُ تاریک می کرد

پدر می گفت یا علی و پا می شد

منُ به آسمونا نزدیک می کرد

زمزمه یاعلی و یاعلی

از رگ مادرم تو خونم می ریخت

شبای تشنه وقتی شیرم می داد

طعم علی روی زبونم می ریخت....

ناصر فیض دیگر مهمان ویژه این جلسه نیز یکی از غزل های خود را به همه پدران تقدیم کرد و خواند:

مثل کوهی تکیه می کردی به غیرت مندی اش

آفتابی داشتی در سایه فرزندی اش

قطره اشک تو می شد موجی از دریای غم

بود لبخندت ولی سرمایه خرسندی اش

با محبت با تو بر یک سفره می گسترد دل

نگسلد تا مهربانی با تو خویشاوندی اش

یک پدر، کوه است، در طوفان غم های بزرگ

کی شود کم ذره ای از شوکت الوندی اش

چون پدر در مهربانی کیست این حد بی دریغ

فرق دارد مهر او فارغ ز چون و چندی اش

نیست در عالم به نیرومندی اش

اما پدر با عطوفت می شود تعریف، نیرومندی اش

عشق فرزندی کجا و داستان عاشقی

می شود گم، عشق در آیینه دل بندی اش....

براساس این گزارش، زهرا بوالحسنی، سهیلا سبزه کار، صغری دلداده بارانی، مسعود لواسانی، صبا کاشانی، اصغر علی کرمی، رضا مهدی زاده، مهدی برقیعی، بهرام ابراهیمی و ... از دیگر شاعرانی بودند که در شب شعر آیینی غزل ارادت سروده های خود را به ساحت مقدس امام علی (ع) تقدیم کردند.