خیز محمدرضا عارف برای انتخابات؟ - وبلاگ سانا

به گزارش وبلاگ سانا، در حالی که این روز ها برآورد درباره انتخابات 1400 شدت گرفته است بعضی منابع خبری از تشکیل ستاد انتخاباتی محمدرضا عارف سخن می گویند.

به گزارش وبلاگ سانا، فرید مدرسی در این باره توئیت نموده است که عارف فعالیت انتخاباتی خود را شروع نموده و رئیس کمپین انتخاباتی او هم محمدرضا تاجیک است. مدرسی نوشته است حالا باید منتظر ماند و دید این دو محمدرضا چه پروژه ای برای پیروزی دارند آن هم در دوره رخوت اصلاح طلبان و سرانجام دولت اعتدالگرای روحانی.

پیش از این علی صوفی از نزدیکان عارف در تبادل نظریی با خبرآنلاین در این باره گفته بود: آقای عارف تصمیم جدی برای حضور در عرصه انتخابات سال 1400 دارند و شواهد نشان می دهد که برای این کار عزم جدی نیز دارند. بنده قائل به این موضوع نیستم که عملکرد کاندیدا های احتمالی برای انتخابات ریاست جمهوری سال آینده را به صورت فردی مورد ارزیابی قرار دهیم و باید اجازه داد که یک جمع درباره عملکرد افراد در شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان، و یا کل جریان اصلاحات نظر بدهند.

محمدعلی ابطحی یکی دیگر از چهره های اصلاح طلب نیز در تبادل نظر با نامه نیوز رسما از حضور قطعی عارف در انتخابات 1400 خبر داده بود: آقای عارف قطعا یکی از کاندیدا هایی هستند که خود را آماده ریاست جمهوری می نمایند، اما کسان دیگری هم ممکن است در همین صدد باشند. در سیاست نیز طبیعتا اول باید افراد خودشان کوشش هایی نمایند و بعد بر اساس نظرسنجی های غیررسمی بتوان تصمیم گرفت که فرد مورد حمایت است خیر. من شک ندارم که آقای عارف خود را یکی از کاندید های 1400 می داند، اما اینکه او به عنوان یک کاندیدای اجماعی پذیرفته می گردد یا نه به عواملی مختلفی بستگی داد... .

بنابراین به نظر می رسد عارف که چندی پیش استعفایش از ریاست شورای عالی سیاستگذاری خبرساز شده بود همچنان یکی از گزینه های جدی اصلاح طلبان برای انتخابات 1400 باشد. حتی یک ماه پیش بود که گروه رسانه ای امید، نزدیک به محمدرضا عارف گزارش تصویری منتشر کرد تا به این پرسش پاسخ دهد که چه کسانی از احتمال حضور محمدرضا عارف در این انتخابات بیمناک اند.

گزارشی تصویری که می گوید هنوز زمان زیادی تا برگزاری انتخابات باقی مانده و بعضی که از حضور عارف در عرصه رقابت ترسیده اند، کوشش دارند عملیات روانی علیه او راه بیندازند. اشاره این کلیپ از بعضی چهره هایی، چون صادق زیباکلام، محمد نمازی و غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی نماینده مجلس دهم است. یعنی به چهره هایی اصلاح طلب و البته نزدیک به کارگزاران سازندگی و میانه رو اشاره می نماید که از مخالفت خود با نامزدی عارف در انتخابات 1400 سخن گفتند و می آورد این ها صرفا به دنبال استفاده منفعت طلبانه از نام اصلاحات هستند… و در ادامه با کنایه به جعفرزاده ایمن آبادی می نویسد که نمونه های آن در مجلس دهم حضور داشتند و تا پیش از انتخابات به دنبال دریافت عکس یادگاری با محمدرضا عارف بودند.

زیباکلام، یکی از منتقدان جدی محمدرضا عارف است که پیش از این خبر داده بود، عارف خود را برای انتخابات آماده می نماید. نمازی نیز از اعضای کارگزاران مصاحبه های مختلفی در خصوص عملکرد عارف داشته و در خلال آن تصمیم جمعی منجر به ریاست عارف بر شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان را به نوعی تعارف سیاسی توصیف نموده بود. غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی، رییس فراکسیون مستقلین ولایی مجلس دهم نیز از منتقدان عملکرد عارف در مجلس بوده و مصاحبه هایی با این مضمون داشته است.

همچنین در این گزارش آمده بود تا به امروز هیچ فردی به صورت تعیین اعلام ننموده که در کارزار انتخاباتی 1400 نامزد خواهد شد و نشان می دهد که محمدرضا عارف تصمیم قطعی مبنی بر شرکت نیافتن در انتخابات ندارد. از این منظر عارف تنها منتظر است تا در ادامه حوادث و وقایعی که 6 ماهه دوم سال رقم خواهد خورد، تصمیم نهایی را برای آمدن یا نیامدن بگیرد. از همین رو، به چگونگی سرانجام رسیدن دولت حسن روحانی، تحولات بین المللی به ویژه انتخابات امریکا و شرایط ویروس کرونا به عنوان عواملی اشاره می گردد که بدون توجه به آن ها نمی توان پا به درون کارزار انتخاباتی گذارد. این گزارش تصویری نشان می دهد که تصمیم نهایی عارف بر اساس این عوامل اتخاذ می گردد، اما در نهایت نیز می گوید عارف تا کنون موضعی در این باره نگرفته است.

با این حال به گفته بعضی، چون صوفی، عارف به دلیل انتخابات 1400 از ریاست شورای عالی استعفا نموده است؛ آنچه که تا به امروز از سوی عارف با سکوت پاسخ داده شده است. ولی به هر حال، احتمال حضور او در انتخابات سال آینده زیاد است. در این صورت او راه سختی در پیش دارد. زیرا عملکرد او مورد انتقاد جدی گروهی از اصلاح طلبان و بدنه رای اصلاحات واقع شده است.

در میان اصلاح طلبان، حزب کارگزاران نقدها زیادی به او دارند. برای مثال کرباسچی در تبادل نظریی اظهار نموده بود: اینکه آقای دکتر عارف یک وقتی نامزد ریاست جمهوری شدند و اصلاح طلبان به هر دلیلی دنبال آقای روحانی رفتند نباید باعث این گردد که بخواهیم جبران نموده و بگوییم که او حتما رئیس شورای عالی باشد. آقای عارف اگر می توانند در شورای عالی اصلاحات، فراکسیون امید یا هرجایی نقش برجسته ایفا نمایند باید از او حمایت کنیم، اما اگر در عمل دیدیم که شخصیت اجرایی با توانایی برقرار کردن یک سازوکار فعال را ندارد؛ باید تعارف را کنار بگذاریم. کار سیاسی که رودربایستی ندارد. همچنین محمد قوچانی از اعضای شورای مرکزی حزب کارگزاران از عارف با عنوان تندیس سکوت یاد نموده بود.

حتی روزنامه شرق محمدرضا عارف را گزینه مناسب اصلاح طلبان نمی داند و می نویسد او با محدودیت هایی روبه روست. از این منظر، عارف به دو دلیل نمی تواند مطرح باشد، چون به دلیل عملکرد لیست امید در مجلس در معرض انتقاد هایی واقع شده است و از سوی دیگر با توجه به اختلاف هایی که حزب کارگزاران سازندگی با او دارد، بعید است دست کم این طیف از اصلاح طلبان بر او به اجماع برسند.

به هر حال عارف این روز ها با عارف سال های 92 و 94 فرق دارد. عملکرد او در چهارسال نمایندگی و ریاست بر فراکسیون امید موجب ریزش سرمایه اجتماعی او شده و به نظر نمی رسد شرایط چندان مطلوبی در نزد افکار عمومی داشته باشد. شاید خیز در سکوت این روز های عارف فرصتی باشد برای راه یافتن به قلوبی که در سال 94 و 96 فتح شد، اما قدر دانسته نشد.